Bir klasiğin daha sonuna geldik, acısıyla tatlısıyla… Jane Austen’in eserlerinde karakterlerin kalabalık oluşu, akrabalık, dostluk ilişkileri açısından ilk başlarda beni korkutur, kafam karışacak, ipin ucu kaçacak diye. Ama sonradan konu, kurgu, olaylar yerli yerine oturur, anlatıma kendinizi kaptırırsınız ve sadece arkanıza yaslanır olayların akışına bırakırsınız kendinizi. Hikayenin sıcaklığı, samimiyeti ve yalınlığı kalbinizi fetheder ve sonunda karakterlerden ayrılmanın hüznü ve bitmiş olmasının boşluğu içine düşersiniz. Bu eserde de bir nebze öyle oldu. Kişilerin konuşmaları, sohbetleri öyle sıcak ve samimi geçiyor, öyle gündelik bir üslup kullanılıyor ki sanki oradayız ve sessizce olup biteni izliyormuşuz gibi. Mekanların tasviri yeterli düzeyde ve yalın, uzun uzadıya ağdalandırılmıyor, konudan kopmuyor, okuma zevkini bölmüyor. Bu açılardan oldukça beğendim. Yalnız eleştireceğim bir iki konu varki, burada (ya da çeviri de) yazar aralarda anlatıcı olarak kendini hissettiriyor, hikayeyi anlatırken bir cümle sonra kendi düşüncesini dile getiriyor kendi yorumunu katıyor ve okuyucuyu yönlendirme çabası içerisine giriyor. Öte yandan anlatımı bölüyor ve cümle yapılarında bozukluk meydana getiriyor. Diğer bir nokta da; ana karakterlerin birbirlerini bulana kadar geçen kurgu ve diyaloglar çok dolambaçlı anlatılmış, öyleki hem sonunu tahmin ediyor fakat sonuna kadar tahmin ettiğimizden emin olamıyoruz. Sonuna geldiğimde ise sanki alelacele bir toparlamaya geçmiş hissi verdi. Hiç beklenmeyen olaylar, aniden gelişen durumlarla konu biraz acı da olsa genel olarak tatlıya bağlandı. Bir de ben sanırım kendinden emin, özgüveni yüksek kadın karakterleri görmeyi daha çok seviyorum, burada karakterimiz içe kapanık ve durgun bir kişilik olsa da sonlara doğru kendini bir nebze toparlayıp diretmeyi başarıyor. Genele baktığımda yine de büyük bir emek, her yönüyle düşünülüp ele alınmış bir konu ve ince ince işlenmiş kurgu var. Ülke kültürünü, yaşam biçimini, ülke sosyetesinin düşünce tarzı ve değer yargılarını inceden inceye bütün ayrıntılarıyla irdeliyor. Her ne kadar (bu eserde) eleştirecek yönler bulsam da anlatımının sıcaklığı, samimiliği ve doğallığıyla kendisi en sevdiğim yazarlar arasında olmaya devam edecek.

Mansfield ParkJane Austen · Can Yayınları · 20191,950 okunma

·

99 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

dlkz