En büyük üreme başarısı, zenginlik ve statü sahibi olmakla, çocuk yapmak arasında en iyi dengeyi oluşturabilen kimselerce elde edilir. Bu prensip, Afrikalı bir sığır çobanı için olduğu kadar Batılı bir sanayici için de geçerlidir. Ayrıca başka hayvanlar için de geçerlidir. Örneğin bir erkek kuş, daha iyi bir bölgeyi ele geçir mek ve yavrusunu beslemek ile aynı zamanda çiftleşme olanakları bulmak arasında bir denge tutturmak zorundadır. Tabii ki en iyi dengenin yakalanması zor olabilir. Yatırım yapmak için kaynak biriktirmekle çok uzun süre uğraşırsanız, üremeye hiç zamanınız kalmaz ve stratejiniz başarısız olur. Bütün zamanınızı çocuk sahibi olmakla geçirirseniz, kaynak biriktirmediğiniz için stratejiniz yine başarısız olacaktır. Çocuklarınız kötü beslenmeden dolayı ölebilir veya o kadar sağlıksız ve hastalıklı büyürler ki ya cazibelerini yitirir ya da kısır olurlar.
Tek bir çocuk yapma stratejisi, yatırım açısından en yüksek noktadadır ve gördüğümüz gibi başarılı olabilir—ama başarısız da olabilir. Üstelik başarısız olduğunda bunu çok görkemli bir biçimde yapar. Eğer çocuk hastalık veya kaza nedeniyle ölürse ya da genetik açıdan bir bozukluk gibi bir şanssızlık veya hastalık nedeniyle kısır kalırsa tek çocuk sahibi olma stratejisi tümden başarısızlığa mahkûmdur.
Sayfa 79Kitabı okudu
·
328 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.