İnsanın teşekkülü için daima bir çaba sarf edilmiş ve bu çabalar mütemadiyen kadınlarla ilişkilendirilmiştir. Gel gelelim, eski toplumlar “ekonomik üretim“ ile toplumsal yeniden üretim arasında keskin bir ayrım geçmiyordu. Kapitalizmin gelişmesi ile birlikte toplumsal varoluşun bu iki veçhesi birbirinden ayrıldı. Üretim fabrikalara, maden ocaklarına bürolara taşınırken, “ekonomik“ diye düşünüldü ve karşılığı nakit olarak ödendi. Yeniden üretim ise “aile” düzeyine çekildi ve böylelikle kadınlara has bir hale getirildi. Bu süreç, “çalışma” değil, “bakım” olarak tanımlandı ve paranın aksine “sevgi” uğruna yapıldı.
Sayfa 96Kitabı okudu
·
745 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.