Gönderi

Bir akasyanın gölgesinde oturmuşum, uykum geliyor. Zaman geçip giderken, gölge benden ayrılırken ölesim geliyor. Bir rüzgâr esiyor, akasyanın dallarında konuşmaklar sürüp gidiyor. Bu hayattaki yerini bilmemek insanı düşler bataklığına sürükler. Korkunç bir uykusuzluk halidir; göz kapaklarına direnmeye benzer. Kendimizi çölün ortasındaki
·
164 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.