Abdülhamid günlerinde "Yıldız" kelimesini dile getirmek başa belayı davet etmekti. Mehmet Efendi bir yerde:
Aya bak. yıldıza bak!
Şu karşıki kıza bak!
Diye okuyacaktı. Tam:
"Aya bak!" dediği anda Abdülhamid'in perdenin sağ tarafında kendisine dikkatle baktığını görür. Bu tehlikeli beyti:
Aya bak, havaya bak!
Karşıdaki tavaya bak!
Diye geçerek işin içinden sıyrılır.