Bazen kitaplar unutuluyor, cümleler kalıyor.
İçinden edebiyatın avantajı da bu, dedi: insan gittiği yere kelimeleri de kendisiyle birlikte götürüyor. Görüntüler soluyor, şekil değiştiriyor, silinip kayboluyor. Ama o, eski kelimeleri aynen yazıldıkları şekliyle boğazında yeniden buluyordu. Kelimeler onu yıldızların tıpkı bugünkü gibi parladığı geçmiş yüzyıllara bağlıyordu.
Sayfa 28 - Yky
·
3.493 görüntüleme
Alıntıyı okuyunca Mahmud Derviş'in "Kelimeler mekânı yanlarına alıp hicret ettiler/Kelimeler zamanı da yanlarına alıp gittiler." mısraları geldi aklıma. Iyi okumalar dilerim..🌺
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.