“Yarına kalmamız için bir nedenimiz olmalı”Estragon: Dokunma bana! Soru sorma! Konuşma! Yanımdan ayrılma!
Vladimir: Seni hiç bıraktım mı ki?
Estragon: Gitmeme izin verdin.
Yazar Hakkında:
Samuel Barclay Beckett, İrlandalı yazar, oyun yazarı, eleştirmen ve şair. 20. yüzyıl deneysel edebiyatının önde gelen yazarlarından biri.. James Joyce'un takipçisi olduğu için "son modernistlerden", daha sonraki pek çok yazarı etkilemiş olduğu için de "ilk postmodernistlerden" biri olarak değerlendirilir.
Eser Hakkında:
Vladimir ve Estragon ve yan karakterler Pozzo ve Lucky , Çocuk
Samuel Beckett, 1948 yılında Fransızca olarak yazılan ve ilk kez 1953'te Paris'te sahnelenen ünlü eseridir. Zamanla ülke çapında ün kazanıp 1954 yılında Beckett tarafından bazı değişikliklerle İngilizceye çevrilmiş ve başka ülkelerde de sahnelenmeye başlanmıştır.
Yazarın dediğine göre bu oyunu o sıralarda yazmakta olduğu roman üçlemesinin baskısını biraz gevşetebilmek, dinlenmek için yazmış...
Bu oyun senaryosu kimilerine göre tüm zamanların en iyi oyunu ve günümüzde de soru işaretleri bırakmaya devam ediyor.
Eserin içeriğine gelince:
Kim bu Godot ya da nedir?
Vladimir ve Estragon varoluş sancısı çeken, hayatın anlamsızlığı içinde yarın için bir Umut* bekleyen iki kişi.. İki kişi mi acaba..
Bu anlamda hayatın başlangıcından itibaren nefes almış vermiş milyonlarca milyarlarca insan ve gelecekteki..
Pozzo bir efendi, bir sahip ve
Lucky bir köle... Konuşması, düşünmesi, hareket etmesi iki adım ileri, bir adım geri, dans etmesi sahibinin inisiyatifinde, kontrolün de olan bir köle.. Ah bir izin verilse, düşünce şapkasını takabilse nefessiz dakikalarca konuşacak bir köle..
Razı olmuş kendisine biçilen kadere..
Mutlu olup olmadığını bilmeyen bir Çocuk..
Vladimir ve Estragon kimdir?
Bunu nasıl anlatabilirim?
Oğuz Atay ın Selim Işık ı, Hikmet Benol u
Yusuf Atılgan ın Bay C si..
Beklenen Godot tabiki bir Simge*
Özdemir Asaf ın Lavinia sı
Ahmet Muhip Dıranas ın Fahriye Ablası
Samuel Beckett için hayranı olduğu deneysel edebiyatının önde gelen yazarlarından James Joyce'..
Hastalığına şifa bulamayan hasta için istediği bir an önce gelmesini istediği Ölüm
Tam tersi için Sağlık*
Ve Tanrı ve özgürlük...
Yani kısaca yarını yaşabilmek için bir Umut ettiğimiz her şey..
Bu kitapta beni en çok etkileyen unsur Sessizlik* ti.
Yarım bırakılmış cümleler ardından sessizlik, doldurulamayan boşluk..
Bitmeyen üç noktalar
Doldurmak istiyorsunuz o boşlukları .. Dünyanın kelimeleri yetmiyor o boşluğu doldurmaya..
Düğüm düğüm oluyorsunuz. İçinize bir yumru oturuyor.
Vladimir ve Estragon oluyorsunuz.
İki perdelik kısa bir oyun..
Sanırsınız hemen bitecek..
Ama o üç noktalar ve sessizlik...
Biteremiyorsunuz.
Bu eserin bendeki etkisini anlatabilecek kelimeler sanki ışığını yitirdi.
Tekrar tekrar okumalıyım.
O boşluk hissini doldurabilecek miyim. Emin değilim.
Estragon: Ne var?
Vladimir: Varsay ki pişman olduk.
Estragon: Neden pişman olduk?
Vladimir: Off... [Düşünür.] Ayrıntılara girmesek de olur.
Estragon: Doğmuş olduğumuzdan mı.
"Yaşlanacak zamanımız var. Hava çığlıklarımızla dolu. [Dinler.] Ama alışkanlık büyük bir uyuşturucu."
Vladimir: [ders verir gibi] Herkesin derdi kendine, [iç çeker] ölene kadar. [Biraz düşünerek] Ve unutulana.
Uzun bir sessizlik.
Vladimir: [keder içinde] Herhangi bir şey söyle!
Estragon:Şimdi ne yapıyoruz?
Vladimir:Godot'yu bekliyoruz.
Estragon: Ha!
Sessizlik
Bireyci, varoluşçu, nihilist yazar Samuel Beckett hayatın anlamsızlığını, eylemlerimizin boşunalığını anlatıyor gibi göründüğü bu eser şöyle biter:
Vladimir: Ee? Gidiyor muyuz?
Estragon: Evet, hadi gidelim.
Kımıldamazlar.
Umut belki de gelecek sayfadadır. Kapatma kitabı.
- Kitabın bütün sayfalarını çevirdim, ona rastlamadım.
- Belki de kitaptır umut.
Edmond Jabes
Kesinlikle tavsiye ederim.
İyi okumalar dilerim.
Bahri Doğukan Şahin a hem eserle tanışmama vesile olduğu için hem de bana göre eşsiz incelemesi için teşekkür ediyorum.
