Jose Saramago'nun okuduğum 2. Kitabı ilki için büyük bir hayalkırıklığı yaşamıştım ama bu kitabı ile iyiki dedim iyiki okumuşum. Beni en çok sarsan kitap Pınar Kür "asılacak kadın" olmuştu ve şimdi de "Körlük" oldu. Başlarda kitabın içine girmekte biraz zorlandım ama sonrası inanılmaz akıcıydı. Bazen yok artık dedirtti bazen nutkum tutuldu. İnsanlık dışı koşullarda yaşam mücadelesi, açlık,pislik,acımasızlık, ahlaksızlık. Salgın karşısında sağlık bakanlığının yok saydığı insanlar. Durup düşündürdü içinde bulunduğumuz olaylar karşısında acaba bizlerde kör müyüz? Göremiyor muyuz? Yoksa görmek mi istemiyoruz. Karakterlerin isimlerinin olmaması çok iyiydi beni yormadı. Şaşı çocuk, ilk kör, ilk körün karısı, doktor, doktorun karısı, eczacı kalfası karakterler bu şekilde adlandırılmış çokta iyi olmuş. Beni en çok zorlayan kitapta nokta ve virgül dışında hiçbir şey kullanılmamış. Konuşmaları bağlamakta zorlandığım anlar oldu. Kitapta verilmek istenen mesaj ilmek ilmek işlenmiş ve çok başarılı bir şekilde yol katletmiş. En güçlü karakter doktorun karısı. İnsanlar ne şartlarda olursa olsun kötüyse kötüdür, iyiyse iyidir. Körde olsa karakteristik özelliklerini gün yüzüne çıkarır, eline geçen fırsatı kaçırmaz. Okurken sinir kat sayımın tavan yaptığı, aklımın almadığı anlarda empati kurmaya çalıştım. Doktorun karısının yerinde ben olsaydım kör olan kocamı sırf yalnız bırakmamak için bende körüm diye yalan söyleyip, onca insanlık dışı zorlu şartlarda yaşam mücadelesi verirken kocamın kör bir kızla sevişmesini gördüğümde sadece gözyaşlarıma boğulamazdım. Kadınların aşağılanmaları, tecavüze uğramaları beni çok sarstı. Yeryüzünde hiçbir insan bu kadar aşağılanma ile karşılaşmasın okurken bile kanım dondu. Kitap sizi sizden alıp bambaşka dünyalara getiriyor kör olan gözlerinizi açıyor. Bakış açınız genişliyor, sorgulamaya başlıyorsunuz. Bir yudum ekmek için aşağılanan bedenlerini veren kadınlar ve kadınlarını başka erkeklerle paylaşmak zorunda kalan erkekler insanın ahlaki değerleri ve hayatta kalma mücadelesi. Bu körlük karanlık değil süt beyazı peki neden? Karanlığın içerisinde neden beyaz bir körlük bunun yorumu tamamen okuyucuda. Kitabı okurken sürekli kör olmaktan korkmadım değil:) insan ister istemez etkisinde kalıyor. Görmek ne büyük bir lütuf diyorsunuz aynı zamanda yoksa ben bakan kör müyüm? Etrafımda dönen bir çok şeyi bakıp göremiyor muyum diyorsunuz. Beyaz görünenler siyah. Siyah görünenler yoksa beyaz mı? Jose Saramago hedefi on ikiden vurup Nobel edebiyat ödülünü almış ve sonuna kadar haketmiş. İnşallah görmek kitabın devamıdır aşırı merak ediyorum. Mutlaka ama mutlaka okuyun asla pişman olmazsınız. Tek pişmanlığınız benim gibi neden daha önce okumadım diye hayıflanmak olur. Kitapla kalın ve kör olmayın.

KörlükJosé Saramago · Kırmızı Kedi · 2022104,7bin okunma

·

160 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sena Gümüştaş