Ey yalnızlık, benim yegâne yoldaşım!
Sayfa 86 - TiyoKitabı okudu
Hayat der ki ;
sevdiklerinizi artı ve eksileri ile kabul etmeyi öğrenmedikçe ,sevmeyi ve sevilmeyi beklemeyin...
Yoksa sevmenin lezzetine varamayacak,eleştirmekten sevmeye vakit bulamayacaksınız....
Ve hayat der ki;
dostluk ipekten bir gömlek gibidir... Onu taşımayı bilemezsiniz
sırtınızdan kayıverecektir...
Sırtında dost gömleği olmayan yürekler hep üşürler...
Bu yorum görüntülenemiyor
Birbirini anlayan iki ruh varken sanki yalnızlık tercih gibi duruyor. Kalbime engel olamıyorum onu seviyorum diyen biri varsa insan yalnızlığı tercih etmemeli.
Yok mu başka alternatif ?
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.