Kişisel gelişim kitapları tadında yazılmış, okuduğunuz birçok satırı her yerde okuyabilir ya da duyabilirsiniz. Yazılma amacı ve niyeti gayet iyi ve öğretici niyetli ama birkaç iyi psikolog ve eğitimciye ait kitaplar okuduysanız, kitaptakiler çok basmakalıp cümleler gibi geliyor. Kolay okunuyor, kolay anlaşılıyor. Ama yazarın mükemmel anne figürü ve her şeyin doğrusu şöyledir dediği kısımlar oldukça fazla; üç çocukla ya da birkaç kitapla nasıl bu kadar her şey bu yolla, bu metotla çözülür, diye bir üslup takınabiliyor? Eğitimde, sürekli vurguladığımız “bireysel farklılıklar” neden az yer kaplıyor kitapta? Özellikle bir kısımda geçen (sayfa 140) “ eğitim ve pedagoji kitaplarında neyi yapmamamız gerektiği vurgulanır, yapmamız gerekenlerden bahsedilmez“ ibaresine bir eğitimci olarak katılmıyorum. İyi pedagojik kitaplar olumsuza değil, olumlu bir koşullanmaya vurgu yapar. Bu kadar övülen bir kitabı merak edip okudum. Ama kitabı kısa sürede okumam, sürükleyicilikten değil basit ve kolay olmasındandı. Ortada bir emek var elbette, okunmuş kitaplar da vardır yazarı yazmaya iten tecrübe de ama bunların toplamı iyi bir kitap çıkarmaya yeter mi? Bir de bu tarz kitaplarda hep bir alıntı, kaynak belirtme beklerim. Yazar tüm pedagojik kitapları okuduysa, bunları kimden alıntıladığını belirtse çok mütevazı ve donanımlı gelir bana. Sonuçta tüm kitabı kendi annelik tecrübesiyle ortaya çıkarmış olamaz! İlk defa çocuk gelişimine dair kitaplar okuyorsanız bu bir başlangıç kitabı olabilir ama daha bilimsel anlatımlar bekliyorsanız kitap sizin için oldukça basit kaçacak. Her kitaptan bir şeyler öğreniriz felsefesinde kitaba da çok haksızlık etmek istemem. Bir iki cümle de olsa dimağımızda bir iz, bir öğreti bırakabilir bu kitapta.

Bağırmayan AnnelerHatice Kübra Tongar · Hayy Kitap · 20173,130 okunma

·

126 görüntüleme

Betül B

@betl_bt ·

2yıl

Hayran kaldım incelemenize

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Emine Üstün G.