halk yalanlara bir gerçek gibi inandığı sırada..
Gerçekten ölüyordum. Beş ayda yirmi kilo verdim. İştahım kesildi. Rengim soldu. Dedenle odamı ayırdım. Daha sonra kendi evime gittim. Hazmedemedim iha neti. Üstüne üstlük bizim tam da çok mutlu olduğumuz dönemdi. Devrimler oturdu. Şapka kanununu halk kabullendi. Kur'an yasağına bile uydu halk. Zaten mecburlardı da. Abdülhamid konusu istediğimiz gibi gelişti. Abdülhamid'in 'Kızıl Sultan' olduğuna inandı halk. 'Halk isyan eder.' dedik ama etmedi. Tam, 'Oh be! Osmanlı'yı sağ salim devirdik, kazasız belasız bu güne geldik.' dediğimiz günlerde yaptı deden bunu bana.
Sayfa 66 - manolyaKitabı okudu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.