—Yəqin göy dənizə çox baxmısan,onun üçün gözlərin göydür,—dedi.
Qızı sanki ildırım vurdu.Təlaş içində bir addım arxaya sıçrayıb,divara söykəndi.Yanaqlarından başlanan istilik sürətlə bütün vücuduna sirayət etdi; saçları sifətinə dağıldı.
《Aman! Atam məni Göydənizlə bir yerdə görmüşdür?!》— deyə keçən axşamkı gəzintini xatırladı və daha burada dayana bilməyib,öz otağına qaçdı; üzüqoylu çarpayıya yıxılaraq ağladı Leyla.