.
Lokman Hekim şöyle söylemiş; Oğulcuğum! Konuştuğum için pişman olmuşumdur ama sustuğum için asla pişman olmadım."
.
Bazen söylenecek yerde susar insan, bazen susulacak yerde söyler.. Sonu pişmanlık; keşkeler.. Keşke bilseydik(hangisinin yeri, zamanı, hangisinin değil) buda ayrı bir keşke..
.
"Keşkelerin mi çok 'iyiki'lerin mi?" diye sormuştu.
"Keşke yok gibi, çünkü herşeyin sebebi vardı, yaşanmalıydı bugün için..İyikiler de bugüne dair. Geçmiş için iyikim yok." demiştim.
.
Keşkeler (söylediklerim, yazdıklarım için) çoğalsa da hâlâ(iyiki:) çok büyük bir iyikim var.
~Arzuhâlim~