Bütün'ün özlemiyle pervaneler misali,
Aşkın ıstırabından asla kurtulamazsın,
Yakıp kül etmezsen sen de kendini!
Hâfız
Yani, Öl ve Ol! Sırrına sen ermedikçe
Acınası misafirsin şu karanlık yeryüzünde.
Goethe
Sayfa 176
·
88 görüntüleme
Ve bu mesajı Hafiz, da (1319-1389) şöyle dillendirir:
Mumun ruhu, aşk ateşinin
Parlak ışığında yaktığı gibi,
Saf bir kalple feda ettim tenimi.
Bütün'ün özlemiyle pervaneler misali,
Aşkın ıstirabından asla kurtulamazsın,
Yakıp kül etmezsen sen de kendini!
Hafız'ın büyüklüğünü keşfederek onun hakkında "Hafiz! Seninle boy ölçüşmeye kalkışmak, ne büyük çılgınlık!" diyen Goethe, Hâfız'ın kullandığı temalardan birini dört asır sonra yeniden ele alıp kullanacak ve onun bu "Öl ve Ol!" şiiri en ünlü şiirlerinden biri olacaktır.
Alevde ölmek özlemiyle tutuşan canlıyı övmek istiyorum:
Hayatı aldığın, hayatı verdiğin
İlkbaharında aşk gecelerinin
Garip bir baş dönmesi yakalar
Karşısında seni sessiz alevin.
Hapis kalamazsın artık orda
Gölgenin öyle avucunda.
Çağırır seni yeni bir arzu
Daha yüce bir aşka doğru.
Durduramaz seni hiçbir mesafe
Uçarsın ona büyülenmişçesine
Ve sen ki, o işığın âşığısın,
Pervane gibi onda yanarsın.
Şu temel kanundan nasipsizsen sen de
Yani, Öl ve Ol! Sırrına sen ermedikçe Acınası misafirsin şu karanlık yeryüzünde.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.