“Ben karaya, rıhtıma ya da Dar Boğaz’ın karşısında uzanan şehirlere ait değildim. Ait olduğum yer gitmişti.
Ay ışığının siyah ufuk çizgisine dokunduğu yerde Lark, Fırtına Kapanı’nın sularının altında yatıyordu. Ve ben nereye gidersem gideyim asla eve dönemezdim. Çünkü ev, denizin dibindeki bir gemiydi. Annemin kemiklerinin yattığı yerdi.”
Sayfa 20Kitabı okudu
·
61 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.