"Kim bize taş atar ise güller nisâr olsun âna,
Urmaklığa kasdedenin düşem öpem ayağını
Her kim bana söğer ise her dem duâ kılam âna
Çırâğıma kasdedenin hak yandırsın ocağını"
(Yunus Emre)
Bu şiirde Yunus, kendisine taş atana güller dökülmesini, kendisine vurmayı amaçlayanın ayağını öpmek istediğini, kendisine söğen kimseye her zaman dua edeceğini, ışığını söndürmek isteyenin ocağını Tanrının yakmasını dilediğini söyler.[1]
-----------
"Yıkanlar hâtırı nâşadımını ya Rap şâd olsun,
Benimçün nâmurad olsun diyenler bermurâd olsun."
(Naili)
İzahı: Ya Rabbi, benim mahzun gönlümü kıranlar hiç keder görmesinler. Benim muradıma nail olmadığımı istiyenler bütün emellerine kavuşsunlar.[2]
-----------
Yukarıdaki dizelerde kötülük edenlere karşı iyilik dileme söz konusu. Bu durumu karşılayan bir terim / kavram var mıdır tasavvufta filan. Ahimsa, mazoşizm vs. geliyor aklıma ama bunlar olmaz gibi...
-----------
Kaynakça
[1] Aksan, Doğan (1995). "Şiir Dili ve Türk Şiir Dili: Dilbilim Açısından Bakış". Engin yay., sayfa 117. ISBN 9757287636
[2] Sander, Mithat Sadullah. "Lûgatçeli ve İzahlı Antoloji: Divan Edebiyatının Seçme Nazımları". Tefeyyüz Kitaphanesi.