Gece yarısı Zeki Müren’in tehdidiyle uyandım: “ Elbet birgün buluşacağız…” Belki bir deniz kenarında , belki bir gemi güvertesinde; şurası kesin ki, bu böyle yarım kalmayacak. Boğuk ve uzaktan gelse de Paşa’nın seni tanımamak mümkün değildi. Medarıiftiharımız , milli hazinemiz , sanat güneşimiz ne vesileyle o saatte üstüme doğma ihtiyacı hissetmişti merak ederek yatağımdan kalktım.
Sayfa 150 - alfaKitabı okudu
·
169 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.