BEYOĞLU SOKAKLARIDA BIRAKIP GİTTİN BENİ
O üç günlük istanbul tatilinde bırakıp gittin beni. Bütün kapılarını da kapattın yüzüme.
Çöllerde, çöllerimin içinde tek başıma koydun beni.
Şafakta ararken öğle vaktinde yitirdiğim sen oldun.
Dolaşarak vardığım hiçbir yerde değildi kokun ve gülüşün.
Sensiz bir odanın sahrasını sana nasıl anlatsam ve birde sana kendimi bir anlatabilsem.
Hiçbir şeyin seni andırmadığı bir pazar kalabalığını içindeyim bütün benliğimle biliyormusun.
Ruhumun içerisinde sensiz geçen günlerim denizin dalgakırandan da boş artık . Geçen süreç içinde ki boşluğunu her gün içimde yaşıyorum.
Seslenip de senden cevap alamadığım sessizliğin deyim artık.
O kalabalık sokakta bırakıp gittin beni. Kalarak olduğun yerde hareketsiz kaldım. Senden uzak sana özlem duyarak kalakaldım.
Her yerde bırakıp gittin beni gözlerinle birlikte. Kendince birde gözlerimden ve ruhum dan uzaklaştığımı sanıyorsun.
Düşlerimizin ve anılarımızın etrafında yüreğinle birlikte bırakıp gittin beni.
Yarım kalmış bir cümle gibi bırakıp gittin ne kadar kolay mı sandın kendince.
Düşen hep ben oldum en küçük kımıldanışında sende kesin olacağım. Ruhum bulaştı ruhuna sende çok iyi biliyorsun bu gerçekliği.
Başını çevirdiğin için ağladığımı görmedin hiç göremeyeceksin de
Bana bakıp görmediğin için,keşke baka bilme yeteneğin olşaydı.
Sen yaşamının içinde ayağına düşen gölgene hiç acıdın mı.
Arşer Payiz
21 Mart 2022
64 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.