Nereye baksam çıldırtan moral bozan bir akşamdı
Ne garipti bu ayrılık günleri
Düşmandan da ayrılsam içim yanıyor
Tuhaf oluyor insan
Ecelin gelmesine gerek yok sen aldın canımı
Yarını düşünmeden sen kapattın kapını
Canımı verirdim senin için
Yalanmış, dolanmış koynumda beslediğim bir yılanmış
Sevip kıyamadığım bebeğim bir nankörmüş
Yediveren güller solmuş orası şimdi çölmüş
Hatıra yüklü kervanlar geçiyor
Dolu dolu gözlerimin önünden
Kıyamet koptu ay tutuldu sen farkında değilken
Senin yüzünden yaprak yemyeşilken
Nefret ediyorum ayrılık gününden
Senin önünden eskiden geçerken istekle geçerdim
Şimdiyse yere bakarak gökyüzüne suratımı arasarak geçiyorum
Fotoğrafları yakarak mutlu oluyorum
Boşver kendimi salak gözüyle özgürlüğe kavuşuyorum