Sistemi çökmüş bir memuriyetler cemiyetinin ortasındayım.
Yanıp sönen riyakar numaralar ve durmayan “ding dong” sesleri,
Yine de hiçbiri bastıramıyor kafamın içindekileri.
Elimde numara 9172,
“Kargo teslim bu taraftaaan!”
Diğerinde taşıma sözleşmesi
Etrafta ki insanlar anlatıyordu bir çok şeyi;
Hanım teyzenin göz kapakları düştü düşecekti,
Genç kadın, ince parmaklarında mektubu,
Tüm zarafetiyle beklemekteydi.
İşte bir memur bey amca asabiyeti üzerinde,
Geçirdi sırtına siyah kalın kaşeyi
Bekleyen kişi sayısı: 38
Günümün yarısı burada gitti
Ama açıldı sonunda sistem, ağır aksak bir kapı gibi
Sabır, yerini selamete bırakabildi.
Herkesin öğrendiği bir şey vardı;
Beklemek, ciddi bir işti.
Üzgünüm hayatı gasp edilmiş cemiyet, gitme vakti.
Mahmur adımlarım kapıda
Yağmur başlamış, şemsiyem yok
Zaten sen oradayken
Ve hala güzel bir ihtimalken
Şemsiyeye gerek de yok.
Orhan Samet DİLEK