“… Üzülme.
Dünyada tek kişi sen değilsin bu durumda,
senin araştırma tarzın, kavgan ve yapın tek değil,
üzülme eğer verilecek yanıt bulamıyorsan o sonu gelmez soruya.
Dayan, düşün, dinle.
Öğren. Öğren. Dolaş dünyayı.
Unutma insan ruhunda doğuştan var olan mutluluğu
doğru'dan daha çok,
ama gene de doğru'suz mutluluk olamaz.
Yürü soğuk bir gururla hep ileri
yaban, dikkatli gözlerle
başına hafifçe vuran
yağmurdan ıslanmış çam yapraklarıyla,
parlayan kirpiklerinde
gökgürültüleri ve gözyaşlarıyla.
Sev insanları.
Sevgi kendi yapar ayrımını.
Beni unutma, seni gözleyeceğim.
Dönebilirsin bana.
Şimdi git."
Gittim ve gidiyorum hâlâ.
Sayfa 133 - ZİMA KAVŞAĞIKitabı okudu
·
196 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.