Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Gönderi

184 syf.
8/10 puan verdi
·
68 günde okudu
Clarissa
Stefan Zweig'in sağken sadece bir kısmını yayınladığı, intihar etmesinden ötürü tamamlayamadığı, çok sonraları ise editör Knut Beck'in Stefan Zweig'dan kalma taslak çalışmalara bakarak tamamladığı kitap. Kitaba farklı bir kalemin dokunmuş olması okuma zevkini pek baltalamıyor, ancak son kısımların alelacele yazıldığını hissettim diyebilirim, mükemmel giden bir kitaba yakışmayan bir bitiş olmuş. Zweig, yazı yazarken duygularını asla bir kenara bırakamayan bir adam. Her paragrafta tamamen kendi düşüncelerini aktardığını birkaç kitabını üst üste okuyunca çok rahatlıkla anlayabiliyoruz. Özellikle savaşa ne kadar karşı olduğunu
Mecburiyet
Mecburiyet
'te ve
Günlükler
Günlükler
'inde açık bir şekilde görmüştüm. Şimdi elimde tuttuğum kitapta ise yine bir savaş karşıtı haykırış var. Ama kuru bir gürültü değil; olay örgüsünün altyapısını güzel kurgulamış, hemen hemen her kitabında olduğu gibi akıcı ve yalın bir anlatıma başvurmuş. Ailesi tarafından fazla sevgi görmemiş insanlar bilir: Sevginin ne demek olduğunu, kime ve nasıl gösterilmesi gerektiğini tek başınıza öğrenmek zorunda kalırsınız. Bu oldukça geç ve güç gerçekleşir. Başkahramanımız Clarissa da bu konudan muzdarip genç bir kız. Kızını çok katı bir disiplenle yetiştiren Avusturyalı Subay Schuhmeister yüzünden; karakterimiz içine kapanık, istese de rahat arkadaş edinemeyen bir yapıya bürünür ve bundan kendisi de rahatsızlık duyar. ''Bir amaca bağlanmayan ruh, yolunu kaybeder; çünkü, her yerde olmak hiçbir yerde olmamaktır.'' der Montaigne. Gerçekten belli bir amaca odaklanmamak bizi tamamen silik bir insana çevirebilir. Clarissa da bir amaca bağlı değil, ve bunu kendisine şu cümleler söylendiği zaman fark ediyor ve ruhuna işliyor: ''İstediğiniz şey her ne ise henüz gelişip olgunlaşmamış, hatta belki de kendiniz bile bunun ne olduğunu bilmiyorsunuz... Varlığınız hemen hiç hissedilmiyor, belki siz de kendinizi yeterince hissetmiyorsunuz.'' Aslında Clarissa zaten bunları biliyordu, insan kendi kendisini bilmez mi hiç? Ama başka birisinden duymak daha da etkiliyor insanı. Belki de Clarissa'mızın başına tesadüfler sonucu olaylar olaylar gelmiştir ve hayatı bu tekdüzelikten kurtulmuştur. Nasıl, niye, iyi anlamda mı kötü mü... Bunları bilemeyeceğim, keyifli okumalar.
Clarissa
ClarissaStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201713,6bin okunma
·
9,7bin görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.