Masallar hep, bir varmış bir yokmuş, diye başlar. Bu sözcükler bir olasılık, umut ya da çaresizlik şansı taşır. Kız annesinin ayaklarının dibine oturup masalı anlatmasını istediğinde -hep aynı masalı isterdi- en sevdiği kısım buydu çünkü bu sözcükler ona her şeyin mümkün olduğunu anlatırdı. Bir varmış, bir yokmuş. Kız hem vardı hem de yoktu.
Sayfa 9Kitabı okudu
·
42 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.