Gerçekten sizin de hissettiğiniz gibi zor sorular soruyor Aymatov okuyucusuna... İyi bir insanla, iyi bir ailenin oğlu ile evli olmak mutluluk için yeterli midir? İçinde aşk olmayan bir evliliği bir ömür boyu pranga gibi taşımak mı zordur, kimin ne diyeceğini umursamadan boynundan söküp atmak mı? Aşkın ne olduğunu karşılaşmadan nasıl bilebilir ki insan? Kısa süreli mutluluk ile ömür boyu mutsuzluk arasında sıkıştığını hissettiğinde peki, nasıl karar verir?
Aymatov da cevapları bilmiyor, Cemile de... O bir seçim yapıyor, başkaları farklı seçimler yapabilirler. Tek doğru yok. Hiçbir seçim birbirinden daha iyi, daha yüce, daha doğru değil.
Toplum için hangisi daha iyidir dendiğinde; sanırım ben tercihimi çocukları sevgi dolu, mutlu aile ortamlarında yaşatmaktan yana kullanırım.
Aslında doğru tektir. Sadece herkesin doğrusu farklıdır bundan kaynaklı tercihlerimiz vardır. Aşık olmak, birini sevmek elbette çok güzeldir. Kimse ömrünün sonuna kadar ona zindan olabilecek bir evliliğe mahkum olmamalıdır tabii ki ama bu durum "evli" bir kadının askerde olan eşini aldatmasını, sadakatsiz olmasını normalleştiremez. Bu bir ahlaki çöküştür. Yorum için teşekkürler. :)
2 sonraki yanıtı göster
Kitap kesinlikle bir kızın sevdiği/hoşlanacağı bir adamla evlendirilmesi gerektiğini gösteriyor onun dışında köydeki erkeklerin cemile'ye abazaca tavırları benim de aşırı zoruma gitmişti okurken, fazlasıyla rahatsız edici
Kitap belki bir kızın sevdiği ile evlendirilmesi gerektiği temasını işliyor fakat "evli" bir kadının aşık olması ve kaçması hayranlık yaratacak bir durummuş gibi yansıtılıyor olması can sıkıcı işin içinde aldatma, sadakatsizlik ve ahlaksızlık söz konusu ve bana göre bu durum kitabın anlatmaya çalıştığı şeyden daha fazla göze batıyor.
1 sonraki yanıtı göster
Bide köydeki diğer delikanlılarla cilveleşmesi de ayrıca dikkatimi çekti
Yarı otobiyografik eser diye duymuştum.
Bu yazarin "beyaz gemi" eserini okumustum uslübu cok agir gelmisti ayni sekilde mi anlatmis acaba?
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.