Teleferikle bölgenin güzelliğine bakmak için tepeye çıkarken yüksekten korkmadığımı fark ettim. Apartmanlardan korkuyormuşum; gökdelenlerden, asansörlerden, başka çatılara bakan çatılardan. Pencerelerden korkuyormuşum; demirleri alçak balkonlardan, teraslardan.
Atlar mıyım, diye.. Hem bu ölme güdüsü hem bu yaşama arzusu aynı bedende, aynı anda vuku buluyor.
Sayfa 199 - kalbenKitabı okudu
·
100 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.