tanrı da senin kadar merhametli sevdiğim
kanım dostlarımın, yarimin elinden akıyor
en büyük acı olarak kalacaksın içimde
ve hiçbir ilaç
ve hiçbir hekim söküp alamayacak bu acıyı
gün geçtikçe yeşerteceğim kendimi
acının tam ortasında
gittiğim bütün gurbetleri kendime
yurt edineceğim, sen gibi
en çok da kendi toprağımı özleyeceğim belki de
ama susacağım, kimse bilmeyecek çektiğim acıyı
kanım akıyordu elinden
ne bıçak vardı, ne silah
Sayfa 12Kitabı okuyor
·
43 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.