tanrı duymaz bir karıncanın sesini
rüzgara bıraktım kendimi. senin adım attığın her yerde fırtınalar karşıladı beni. bir çölde, leyla'nın serabını görüyordu mecnun. onu da kum fırtınası alıp götürüyordu. samyeli okşuyordu yüzümü. mecnunla beraber kum akıyordu gözlerimizden. kervanlar geçiyordu sıra sıra develerle, eşkıyalar geçiyordu sıra sıra atlarla. tepeler bile yer değiştiriyordu. ne leylayı buluyordu mecnun, ne ben seni görüyordum. serap bile olmuyordun, uyanıyordum.
Sayfa 53Kitabı okuyor
·
137 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.