Mühendislere haksızlık etmek istemem. İnsan hayatını kolaylaştırmak için önemli bir görev üstlendiklerine şüphe yok. Fakat gerçekliği bir mühendislik projesine indirgemek, büyük bir kategori hatası yapmaktır. Toplum, siyaset, tarih, bilinç, din ve genetik mühendisliği yaparak çok katmanlı ve çok boyutlu gerçekliği tek boyutlu formüllere indirgemek bizi varlığa ve kendimize yabancılaştırır. Bu yüzden gerçekliği zihnimizdeki kutucuklara sıkıştırmaya çalışmak yerine, hakikatin ışığının özgürce yayılmasına izin vermeliyiz. Büyük varlık dairesi içinde mühendislik formüllerine uymayan her şeyi anlamsız, gereksiz, verimsiz yahut faydasız diye reddetmek, ontolojik ve epistemik fakirliğe çıkarılmış bir davetiyedir. Matematik ve mühendislik de dahi olmak üzere her şeyi ait olduğu yere koymak -ki adalet kelimesinin anlamı budur- sahih düşünmenin birinci şartıdır.
Sayfa 28 - 29
·
125 görüntüleme
Doğru sonsuzdur. İnsanlar parça parça kopartıp doğru budur diyip duruyor. Kalıplara sığdırmaya pek meyilliyiz.
İnsan algılamakta zorlandığını ne yapıp edip elle tutulur, gözle görülür, kokuyla veya işiterek bir şekilde algılanabilir bir hâle sokmak ister. Algılayamadığı şeyi, yani gerçekliği olan bir şeyi kendi kılıfından çıkarıp kendi algılayabileceği bir kılıfa sokmaya çalışmak elbette büyük bir hatadır. Belki görünen parça hakikatin zıttı görünümündedir yahut en azından hakikatten bir cüzdür de ne yazık ki onu hakikatin ta kendisi zanneder. Ancak insan bundan daha ziyade, "artık elimdesin" dediği şeye tahakküm eder ve kendisini onun karşısında üstün tutar hâle gelir. Bu şekilde de hem hakikate hem de hassaten kendisine zulmeder. O vakit orada hakikatten uzaklaşan insan kendi hakikatine karşı gelmiş ve inkâr etmiş olur. Kısacası kalıplara sığdırmaya çalışırken kendi kalıbımızdan olmak gibi bir durum ortaya çıkıyor. Rabbim bizleri ıslah eylesin.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.