Şirket bünyesinde elemanların verimliliğini arttırmak ve motivasyonu güçlendirmek için çeşitli zamanlarda seminerler düzenliyorlardı. İyi giyimli adamlar konferans salonunda toplanan ve hayranlıktan dudakları yere düşmüş genç insanlara ateşli konuşmalar yapıyorlardı. Sanki Luther King meydana doluşan kalabalıklara " I have a dream" türünden söylevler veriyordu. Böylesine dinsel bir havaya bürünüyordu ortam. Adam ellerini kollarını sallayıp havarilerine öğütler veriyordu ve hep bir ağızdan tekrar ettiriyordu. Allah' ım bu bir büyü olmalıydı! Onlarca genç insan hırsla dişlerini sıkıp , gırtlakları patlarcasına bağırıyordu. Kazanacağım, yapacağım, başaracağım, yükseleceğim ve daha neler neler. Bense kusmamak için ortamı terk ediyordum bir süre sonra.
... Yine bu seminerlerden birinde adam heyecanla anlatıyordu ve söz istedim.Adam katılımcı ortamın nimetlerinden faydalanmak için hemen söz verdi.
"Bize biraz da ölümden söz eder misin?"
" Nasıl? Ne ölümü?..."
Ortalık buz kesmişti. Sadece gözlerimden kaçan kırlangıçların kanat sesleri duyuluyordu. Lanet herif, bir ayinin ortasında çıkmış ve insanların huzurunu bozmaya çalışıyordu. Biraz cesaret edebilseler, ilkel dinlerin kurban törenlerinden biri gerçekleşebilirdi. Ortalığı daha fazla germemek için çıkıp gitmiştim. Islığımla ölüm marşını çalmayı da ihmal etmedim...
Sayfa 64
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.