Bu bir hakikat oldu, bu çağda.
Baglanılan kişi, bağlanan kişiye tasmalı köle muamelesi yapıyor. Bağlanan kişinin gözü o kadar körleşiyor ki, bağlandığının yaptıklarını görmek 'istemiyor'. Bağlanılan da bu bağlamda istediği gibi at koşturuyor. Bağlanan yüreği ile hareket ederken, bağlanılan akıl ile hareket ediyor. Bağlanan farkına varsa da olanların, o bağlanma duygusu onu zapt u rapt altına alıyor ve yüküne yük katiyor.
Sevgi ile bağlanmayı karıştırmayalım...
Biriyle birlikte olmak insanı daha güçlü kılar...Bütün yükler hafifler,eğer doğru kişiyse...Çift olan insanlar ya da aile kurabilen insanlar manevi olarak bana hep daha güçlü görünüyor,asıl zayıflık yalnız insanların üzerine yığılır,bu yüzden yalnızlık güçlü olma duygusundan çok'' zorunlu bir güçlülüğe''evrilir...Bu yüzden doğru insanlarla birlikte manevi güce gelmeyi tercih ederim eğer mümkünse...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.