Gülüşünü unuttuğum aralıktan bir resminle göz göze geldik. Tekrardan hatırlattı çoğu şeyi. Işık oldu mahsenime. Hayatı film şeridi gibi geçerken gözlerinin önünden insanların bende sadece seninle dolu enstantaneler var. Yeniden doğuyorum. Her ışık parçası seni bana getirirken, kafasında milyonlarca gülümsemeli bir kadının fotoğraf albümü var artık bu adamın. Ardı arkası kesilmeyen ardışık karelerin içimdeki yansımasına şahitlik eden kelimelerimle dizelerimi dizlerinin dibine yerleştiriyorum. Yetişemediğim her saniye albümün eksik bir parçası gibi. Yapbozları güçlü kılan parçalar, içimdeki ışığın kırılmasıyla eş değerdi. Kırılan ışıklar odama dolarken her parçasında senden bir kare daha. Hadi şimdi
gülümse... Bir kere daha...
) H. Berk S (