Hz.İsa'nın akıbeti ile ilgili ayetler
İbn Teymiyye şöyle der: "Teveffi" kelimesi ne ruhun alınıp bedenin bırakılmasını, ne de her ikisinin birden alınmasını tek başına gerektirmez Bunlardan hangisinin kastedildiğini anlamak için mutlaka ayrı bir karine gereklidir."
Bu sebeple Tefsir Metodolojisindeki Bir kelime, aksini gösteren bir delil bulunmadıkça hakiki anlamında alınır"/ilkesi Kur'an'ı doğru anlamada son derece önemli bir yer tutar. Şimdi bu açıklamalar ışığında "Ey İsa, hiç kuşkusuz ben seni vefat ettireceğim ve seni bana yükselteceğim” ayetine yakından bakalım:
Buradaki "müteveffike" kelimesinin mecazi anlamda "ölüm" kastedilerek kullanıldığını gösteren herhangi bir delil bulunmadığına göōre, ayetin anlamı hakkında şunları söyleyebiliriz:
Hz. İsa, kendisini öldürmek isteyen Yahudiler'in elinden kurtarılarak yeryüzünden alınmıştır. Bu kelimenin arkasından gelen seni bana yükselteceğim ifadesi de, buradaki "teveffi"nin, Hz. İsa'nın kurtarılmasının -mesela- bulunduğu yerden alınıp yeryüzünün bir başka bölgesine nakledilmesi şeklinde değil, ind-i ilahîye kaldırılması tarzında gerçekleştiğini göstermektedir.
Bir kısım ulema da bu ayette geçen "seni vefat ettireceğim ve seni bana yükselteceğim" ifadeleri arasındaki (ve) harfinin tertip ifade etmediğini söylemişlerdir. Yani birbirinden "ve" harfiyle ayrılan cümlelerden ilkinin, kendisinden sonra bu harf yer aldığı için ikincisinden sonra gelmesi zorunlu değildir.
Dolayısıyla burada bir "takdim-tehir" vardır. Bu durumda "seni vefat ettireceğim" cümlesini "seni öldüreceğim" şeklinde anlama ısrarında olanlara karşılık şöyle denmiş olmaktadır: Ayet şunu anlatmaktadır: "Ey İsa! Seni düşmanlarının elinden kurtarmak için önce kendime yükselteceğim ve kıyamete yakın yeryüzüne indirdikten sonra da ecelin gelince seni öldüreceğim."
Başta Zemahşerî olmak üzere pek çok müfessire kaynaklık etmiş olan ünlü Arap dili âlimi ve müfessir Zeccâc, Ma'âni'l-Kur'ân'da (I, 420), “seni vefat ettireceğim ve seni bana yükselteceğim” ayeti hakkında şöyle der:
“Nahiv âlimleri bu ayette takdim-tehir olduğunu ve anlamın, ‘seni yükselteceğim, temizleyeceğim ve vefat ettireceğim' şeklinde olduğunu söylemişlerdir. Bazıları da, bu ayetin anlamca 'Allah, ruhları (bedenlerin) ölümü anında, ölmeyeni de uykusunda vefat ettirir” gibi olduğunu söylemiştir.
Ancak ayette böyle bir takdim-tehir olmadığı kabul edilse de değişen bir şey olmayacaktır. Zira bu haliyle ayet şöyle demiş olmaktadır: Ey İsa! Önce seni hayatına kasteden Yahudiler'in elinden kurtarıp, aralarından çekip alacak((teveffi), sonra da kendime yükselteceğim(ref).
"Teveffi" ve "ref" kelimelerinin başka herhangi bir ayette bu şekilde bir arada kullanılmamış olması da bu anlamı güçlendiren hususlardandır.
İbn Teymiyye, üzerinde durduğumuz ayetin, Hz. İsa'nın ölmediğini anlattığını söyleyerek şöyle der: "Zira bu hususta Hz. İsa da tıpkı diğer mü'minler gibidir. Allah onların da ruhlarıni kabzeder ve semaya yükseltir. Buradan, ölüm konusunda Hz. İsa'ya özgü ayrıcalıklı bir durum olmadığını öğreniyoruz..."
Sayfa 95 - RIHLE KİTAPKitabı okudu
·
193 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.