Gölgeli harflere düşkün okurlara..
Sadık Hidayet’le tanışma kitabım. En çok bilinen ve tanışma kitabı olarak en çok önerilen 
Kör Baykuş kitabını bulamadığım için bununla bir giriş yapayım dedim.
Bu kitap içinde kitaba ismini veren Diri Gömülen dahil dokuz öyküden oluşuyor. Özellikle ilk öyküde yaratılan atmosfer çok başarılı. Yaşamaktan tabiri yerindeyse nefret eden, mezardaki insanları kıskanan, bir noktadan sonra kendini yaşayan bir ölü gibi görüp onlardan bir farkı olmadığını söyleyen karakter bana 
Fernando Pessoa’yı hatırlattı. 
Huzursuzluğun Kitabı’nın sayfalarında geziniyormuş gibi hissettim kendimi.
Ama arada bir fark var ki, bunu varoluşsal sorgulamalar temelinde okumak oldukça güç. Yazarın intihar ederek yaşamına son vermiş olması, sizi karakterden çok yazarı anlamaya çalışmaya yönlendiriyor. Bu da bereden baksanız duygusal bir yük konduruyor omuzlarınıza.
Yazarın ele aldığı karakterlerin hepsi başarılı işlenmiş, kendi toplumsal ve sosyal ortamlarının içindeki doğallıklarıyla aktarılmış. Bu, okuduğum ilk kitabı en iyi kitabı olmasa da Sadık Hidayet okumaya devam etmek için geçerli bir neden.
Karakterlerin ortak özelliği ise bir şekilde toplum içinde tutunamamış, kendini koyacak bir yer bulamamış, toplum içinde mevki sahibi bile olsa kendini oraya ait hissedememiş insanlar olması. Postmodern edebiyatta sıkça karşılaştığımız insanlar. Hidayet’in insanlarını ayıran ise, bunların Ortadoğu coğrafyasıyla yoğurulmuş olması.
Sadık Hidayet seven okurlar için, “Gölgeli harflere düşkün okurlar” denirmiş. Ve tam da böyle, gölgeli, karamsar, depresif bir yazın. Ben gölgeli harflere pek düşkün olmasam da, tanımı da yazarın kalemini de sevdim. İyi ki tanıştık Sayın Hidayet.
·
1.858 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.