'görünürde her zaman gülümsüyor olsam da içeride çaresiz bir mücadeleyle debeleniyorum ' Herkese merhabalar... Daha önce ne Osmanu Dazai ne de Japon edebiyatına ait bir eser okumamıştım. İnsanlığımı yitirirken benim için okurken yaşadığımız toplum baskısını ve insan ilişkilerini de sorgulamamı sağlayan bir eser oldu. Dazai 'nin de eserinde bahsettiği gibi aslında çoğumuz gerçek kişiliklerimizi hayatımızdaki insanlardan saklıyoruz ve o gizli perdenin arkasındakini gören ya da görmeye çalışan kişilerden ise ya kaçıyoruz ya da gösterdiğimiz kişiliğe inansınlar diye çabalıyoruz. Peki bunu neden yapıyoruz ? Neden mutsuzluklarımızı gülüşlerimizin ardına saklamaya çalışıyoruz ?Neden kendimize bile dürüst olmayıp başlarının bize karşı son derece dürüst olmasını bekliyoruz ? Ve en önemlisi nasıl da inanıyoruz o oluşturduğumuz o sahte kimliklere ama ben yapmıyorum ki demeyin mutsuzluğumuzu gülüşlerimizin arkasına saklıyoruz ve hepimiz de Hariki ' nin yaptığı gibi kendimizi en yakınımızla karşılaştırıp onun günahı üstünden ne kadar da iyi bir insan olduğumuzu düşünüyoruz , gerçek dostluk arkadaşlık bu mu peki sorarım size insanlık bu mu hepimiz yavaş yavaş da yitirmiyor muyuz insanlığımızı .

İnsanlığımı YitirirkenOsamu Dazai · İthaki Yayınları · 202334,6bin okunma

·

526 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Fatmanur Koçak