Yazarın ilk okuduğum kitabı olan bu kitap, yazarın hayatıyla benzerlikler taşıyor. Yazdığı kitaplar ilgi görmeyince, yazmayı bırakıyor yazar, 'ben yazayım sonra beni anlarlar' gibi bir düşünceye sahip değil. Marifet iltifata tabidir. İnsan takdir edilmeyi ister. Kitabın kahramanı Mario da, uzun bir zaman kitabının bir değer görmesini bekler, sonra biri çıkıp kitabını yayımlamak istediğini söyler. Mario sonunda değerinin anlaşıldığını düşünür. Ama acaba öyle midir? Yoksa kötü bir şaka mı bu?
Bir solukta okunacak bir kitap.
Proust'a, Kafka'ya benzetilen Italo Svevo' nun bu kitabına başlarken uzun, karışık, anlaması zor çetrefilli cümlelerle karşılaşacağımı düşündüm önce ama hiç öyle değil, belki diğer kitapları öyledir bilemiyorum.