Hakkında
(1861-1928) Gerçek adı Ettore Schmitz olan Italo Svevo, çağdaş Avrupa edebiyatının kurucularından biri sayılır. Orta Avrupa'nın kavşak noktası niteliğindeki Trieste'de doğdu. Yahudi bir Alman baba ve İtalyan bir anneye sahip olan Svevo, ailenin yedi çocuğundan biriydi ve genç yaştan itibaren edebiyata olan tutkusunun tadını çıkararak, Goethe, Schiller, Shakespeare ve Fransız ve Rus edebiyatının klasiklerini okuyarak büyüdü.
Svevo, Birinci Dünya Savaşı'nın sonuna kadar Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'nun bir vatandaşı oldu. İtalyancayı ikinci dil olarak konuşuyordu (genellikle Triestine lehçesini tercih ediyordu). Babasının alman kökleri nedeniyle, o ve erkek kardeşleri, Almanya'nın Würzburg yakınlarındaki bir yatılı okula gönderildi ve burada Almancayı akıcı bir şekilde öğrendi.
1880'de Trieste'ye döndükten sonra Svevo, mali sorumluluk almaya zorlanmadan önce çalışmalarına iki yıl daha Istituto Revoltella'da devam etti. Bu dönemde babası, bir zamanlar başarılı olan cam eşya işi başarısız olunca iflas başvurusunda bulundu. Svevo'nun Viyana Unionbank'ta banka memuru olarak çalıştığı 20'li yaşları, ilk romanı Una vita (1892) için ilham kaynağı oldu.
Ebeveynlerinin ölümünün ardından Svevo, kuzeni Livia Veneziani ile 1896'da bir törenle evlendi. Kısa bir süre sonra, Livia onu Katolik olmaya ve dini bir tören daha yapmaya ikna etti. Ancak kişisel olarak Svevo bir ateistti. Zengin kayınpederinin savaş gemilerinde kullanılan endüstriyel boya üretiminde uzmanlaşmış işine ortak oldu. Fransa ve Almanya'ya yaptığı gezilerden sonra şirketin İngiltere'de bir şubesini kurdu.
Svevo, hayatının bir kısmını aile şirketinde çalışırken Londra'nın güneydoğusundaki Charlton'da geçirdi. Bu dönemde karısına yazdığı mektuplarda, Edward dönemi İngiltere'sinde karşılaştığı kültürel farklılıkları vurgulamıştır.
Svevo kısa öyküler yazmaya ilk olarak 1880'de başladı. İlk romanı Una Vita 1892'de yayınlandığında "Italo Svevo" (Italus the Swabian" takma adını kullandı. Roman pek başarılı olmadı. İkinci romanı Senilità (1898) da kötü karşılandı. 1919'da La coscienza di Zeno (Zeno'nun Vicdanı veya Zeno'nun İtirafları olarak da bilinir) üzerinde çalışmaya başladı.
1923'te Italo Svevo, psikolojik romanı "La coscienza di Zeno"yu yayınladı. Yazarın Sigmund Freud'un teorilerine olan ilgisini gösteren bu eser, psikanalistinin ısrarı üzerine, bunları yazan Zeno Cosini'nin anıları şeklinde kaleme alınmıştır. Svevo'nun romanı, o dönemde İtalyan okuyuculardan ve eleştirmenlerden neredeyse hiç ilgi görmedi.
James Joyce'un çabaları olmasaydı, eser tamamen ortadan kalkabilirdi. Joyce, Svevo ile 1907'de, Trieste'de Berlitz için çalışırken ona İngilizce öğrettiğinde tanışmıştı. Joyce, Svevo'nun önceki romanları Una vita ve Senilità'yı okumuştu.
Joyce, "La coscienza di Zeno"yu destekledi, Fransızcaya çevrilmesine ve ardından eleştirmenlerin onu abartılı bir şekilde övdüğü Paris'te yayınlanmasına yardımcı oldu. Bu, Eugenio Montale de dahil olmak üzere İtalyan eleştirmenlerinin Svevo'yu keşfetmesine yol açtı. Kitabın kahramanı ve güvenilmez anlatıcısı Zeno Cosini, Freudyen teoriden büyülenmiş bir iş adamı olarak Svevo'nun kendisini yansıtıyordu. Svevo ayrıca Joyce'un ufuk açıcı romanı Ulysses'in kahramanı Leopold Bloom'a da model oldu.
İlk romanı Una Vita ( 
Hayat İşte ) ve diğerleri, Senilita ( 
Yaşlılık ), La Coscienza di Zeno ( 
Zeno'nun Bilinci ) ve ölümünden sonra yayınlanan La Novela del Buon Vechio e della Bella Fanciulla ( 
İyi Yürekli Yaşlı Adamla Güzel Kızın Öyküsü ) onun İtalyan ve Avrupa edebiyatındaki yerini belgeleyen önemli eserlerdir.
Geçirdiği bir trafik kazası sonrası 1928 yılında kaldırıldığı hastanede öldü.
Tam adı:
Ettore Schmitz
Unvan:
İtalyan Romancı ve Oyun Yazarı
Doğum:
Trieste, Avusturya-Macaristan İmparatorluğu, 19 Aralık 1861
Ölüm:
Motta Di Livenza, İtalya, 13 Eylül 1928
Okurlar
159 okur beğendi.
1.964 okur okudu.
63 okur okuyor.
1.309 okur okuyacak.
61 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
''...bakış bir sözden daha önemli...''
''Ama acıdan kurtulmak ne kadar da güçmüş!..''
“Dün kendimi alabildiğine koyvermeyi denedim.
Deneyim deliksiz bir uyku ile noktalandı,
Elde ettiğim tek sunuç adamakıllı dinlenmek,
Bir de o uyku sırasında önemli bir şeyler gördüğüm duygusuydu, garip bir duygu. Ama unutulmuş sonsuza dek yitirilmişti..”
Başkalarında en imrendiğim özellik, umursamazlıklarıydı.
İyilik denen şey insan ruhunun karanlık dibini zaman zaman, gelip geçici bir süre aydınlatan bir ışıktır.
İletiler
İnsanın bir kötülüğü yapması, yaparmış gibi görünmesinden daha iyiydi. 
Italo Svevo
Gerçi yaşam biraz hastalığa benziyor benzemesine, nöbetleri, ayılmaları, kendine göre bir seyri var, bir günlük iyileşmeleri, kötüleşmeleri var. Öteki hastalıklardan ayrı olarak, her zaman ölümcül. Tedavisi yok.
. Italo Svevo
Yorumlar ve İncelemeler
Ölürken, ölümü düşünmekten başka yapacak daha iyi şeyleri oluyor insanın.
""Özgürlük dediğin dilediğini yapabilmektir ve bu uğurda görece az hoşlanılan bir şey de yapılabilir. Gerçek boyunduruk ise yapmak istediğinden kaçınmaktır.""
Italo Svevo dan okuduğum ilk kitap. Yazar ile 
Tezer Özlü nün satırlarında yolum kesişti. Tanımak istedim ve bu kitabı ile tanıştım kendisi ile. Svevo öyle bir kahraman yaratmış ki.. İçinde uçarı bir şeyler var. Hastalık hastası takıntılı kahramanımız psikanalize başlıyor. Tavsiye üzerine çocukluğundan başlayarak takıntılarını , içinde iz olanları yazmaya başlıyor. Ama nasıl ifade.. Güler misin, ağlar mısın.. Bizim merhametli, vicdanlı, vefalı, iyi niyetli kahramanımız sivri dili ile gizlisi saklısı olamadan diline vurmuş anlatıyor. Kimi zaman sesli gülmemek imkansız , kimi zaman da içine oturuyor ifade ettiği duygular..
Kitabı böylesine okunur yapan ve içine çeken belki çevirmenin etkisidir.
Kesinlikle klasik olmayı hak etmiş bir kitap.
Ve belki ben kitabı tam da ihtiyacım olduğu zamanda okumuşumdur.
Çok keyif alarak okudum. Svevo nun üslubunu, satır aralarında vurgu yaptığı yaşanmışlıklara ait bilge felsefesini sevdim.
Tavsiye eder miyim.. Kitap sahibini bulur.
Kesin bir sonuca vardıysanız orada sizi sükûnet bekler, çünkü yaşananlar zamanın dışındadır.
*Yaşam, krizleri ve yıpratıcılığıyla, daha iyi ya da daha kötü geçen günleriyle bir miktar hastalığı andırıyor. Bildiğimiz hastalıklardan tek farkı sonunun mutlak surette ölüme varması. Tedavi kabul etmiyor.
İyi okumalar dileklerimle..
