Postyapısalcılar bilginin her zaman kısmi ve bağlamsal olduğunu düşünür. Bildiklerimiz resmin ancak bir parçasıdır ve kim olduğumuza, nerede durduğumuza ve zamana bağlıdır. Bilgi, tarafsız ya da nesnel olamaz: iktidar sistemlerinden azade değildir ve insanlar arasındaki güç ilişkilerini şekillendirir.
(…)
Kim olduğumuza dair gerçek bir hakikat yoktur. Kendimize dair her zaman pek çok hikaye anlatabiliriz ve bunların hiçbiri hakikat değildir.