Sarı Sıcak
Cennet Karı:
"İsmail," dedi, "bin yılın bir başı el kapısından kurtulduk, kendi işimize çalışıcıydık, gününü görmedim diyecekti zaar, Zala, öyle değil mi? Çocuğuma iyi bak diyecekti zaar..."
İsmail:
"Zaten," dedi, "dilinden düşmüyordu. Bin yılın bir başı, bin yılın bir başı... Bir seviniyordu ki el kapısından kurtulduğumuza. Deli gibiydi. Görmedi gününü. Doya doya çalışamadı kendi işimizde. El işi zor geliyordu kendine, el işi, el için çalışma öldürüyordu onu. Ömrü el işinde tükendi. Görmedi gününü. Bir anası da sensin, nedersen et öksüzü... "
Sayfa 28 - YKYKitabı okudu
·
71 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.