Ne ömür nârına yandım ne Kerem gördü beni
Ne keder koynuna düştüm ne Felek sordu beni..
Bir sabah ismimi isminle refik eylediler
Örse üflendiği yerden o nefes sardı beni..
Kimi gün tellere düştüm kimi gün sayfalara
Kalemin hüznü bulut oldu da yağdırdı beni..
Hasretin harmanı olmuş sana meftun yüreğim
Esti her dem bir uzun yel, savurup durdu beni..
Tığ teber can, yapayalnız. Ne öküm var ne yüküm
Bir karar var sana mahkum, o hüküm sürdü beni..
Şimdi saklansam eğer bir bebeğin gözyaşına
Kıskanır aşkını günden gece ağlardı beni..
Asumandan dökebilsem içimin yangınını
Ahrazın kalbine düşsem çöle çağlardı beni..
Aşkının âteşi varken kaba sığmaz yüreğim
Bir kulaç toprağa en son, yine sığdırdı beni..
Ah! Benim, her sözü cevher, “El–Emin” Sevdiceğim
Tek, senin hasretinin düştüğü yer yordu beni..
"Kenan Yavuzaslan"
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
"Bitti o şiir...
Başka mısrâ gerekmez."
Cahit Zarifoğlu
Hayat her zaman papatyalarla dolu bir yer değildir.
Hayat bazen Yolda bir enkaz bazen de gökyüzünde bir yıldızdır.
Hayat seninle iken gülümseten bir tiyatro iken, sensiz bir korku filmi gibidir sevduğim djdj #alintidegil
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.