Romantizim ve komedi içeren aşağı yukarı herşeyi severim. Bu kitabı da sevdim haliyle. Birkaç sinir bozucu detay dışında kesinlikle öneririm. Öncelikle yazarımız enemies to lovers yani düşmandan aşıklara tropeunu çok güzel ele almış. Nefret duygusunun yoğunluğunu aşk duygusunun yoğunluğuna benzetmesi olsun, ana karakterlerimizin birbirlerinden nefret ettiğini düşünürken aslında bu yoğun duyguların aşk olduğunu fark etmeleri olsun çok hoşuma gitti herşeyiyle. Özellikle de bazı kitaplarda olduğu gibi pat diye birlikte olmamaları, yavaş yavaş gelişilmesi ancak bu gelişimin zorlanmadan ve doğal bir şekilde yaşanması hoşuma gitti. (Spoiler uyarısı!!) Lucy kızımız ve Josh oğlanımız tam anlamıyla son sayfalara dek birlikte olmuyor. Kitap boyunca yakınlaşmaları tam yerinde ve heyecanlandırıcı oluyor. Lucy ile birlikte bizde sabırsızlanıyoruz. Ve gittikçe birbirleri için yanışlarını izliyoruz adeta. Öncelikle gerçekten “düşman” olmaları için bir sebep verilmesi hoşuma gitmişti, bir iş terfisi söz konusuydu ve iki karakter karşı karşıyaydı. Kitabı okurken son sayfalara geldiğimi fark ettikçe “ee iş görüşmesi ne olacak?” Dedim sürekli kendi kendime. Kesinlikle bunu da dahil etmelerini isterdim ama yine de sonunda şaşırdım, beklemiyordum ve bu her zaman bir artı olarak yansır okuduğum kitaplara. Çok uzattım, sonuç olarak kitap hafif tonda ve akıcı, takip etmesi kolay ve zevkli. Okumanızı öneririm.

Nefret OyunuSally Thorne · Yabancı Yayınevi · 20182,260 okunma

·

74 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ZSS