İnsan nam mahluk, alışmaya öyle teşne ki, cehennemin ortasında gerim gerim geriniyor da, yandığını anlamıyor. Bazen cehennem utanıyor ateşinin zulmünden ama insan gene de bir kötülük gördüğünü dahi fark etmiyor. Alışmak yangını, bütün cehennemleri bir bir yutuyor. Her nevi maraz tabiileşiyor böylece.
Sayfa 163Kitabı okudu
·
93 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.