Zorunlu sebeplerden dolayı okumaya verdiğim uzun bir aradan sonra nereden okumaya başlasam diyordum. Çerezi niyetine beni yormayacak bir kitap ararken karşıma çıktı. Hemen sipariş verip gelmesini bekledim. Okumaya başladığımda da doğru bir seçim yaptığımı anladım. İnsanın üzerinden ölü toprağını rahatlıkla atabileceği bir kitap. Şahsen lise dramalarına bayılan bir insan olarak hem lise dramasını hem de polisiyeyi aynı anda okumak bana müthiş bir zevk verdi. Ya da uzun süredir okumadığım için okumayı özlemiştim. Buna objektif bir cevap veremeyeceğim sanırım. Kitabın konusuna gelecek olursak okuldaki dedikoduları yazdığı bir sitesi olan Simon ve birkaç öğrenci okuldan sonra cezaya kalırlar. Bu cezada Simon bir sebepten dolayı ölür. Ölen Simon hariç o sınıfta beş kişi vardır: Okulun suçlusu, karakolun gözdesi olan Nate, potansiyel Ivy League öğrencisi olan Bronwyn, neredeyse herkesin gözdesi sayılabilecek yıldız beyzbol oyuncusu Cooper, erkek arkadaşına yapıştırılmışçasına bağlı olan Addy ve o cezada sınıfta bulunan Bay Avery. Polisler bu ölümü sorgulamaya geldiğinde bu tablodaki eksik, gizli saklı parçalar ortaya çıktığında aydınlanan şey yalnızca Simon’ın ölümü olmaz. Çünkü herkesin sırları vardır. Kitap üzerine daha derinlemesine yorum yapacak olursam öncelikle anlatım tarzını beğendiğimi söyleyebilirim. Hikayeyi dört öğrencinin bakış açısından okuyoruz. Bu durum olayı dört bir yandan sarmamıza olanak sağlıyor. Bu kahramanların sırlarını onların bakış açılarını okurken değil olaylar yaşanırken sırayla öğreniyoruz ki bu bana kalırsa kitabı daha güzel bir hale getiriyor. Bunun dışında söyleyebileceklerimden biri kahramanlar özensiz değildi. Her birinin kendi hikayesi ve düşünceleri güzel işlenmişti bu da onları gerçekten nefes alan birer kişi haline getiriyordu. Ha evet soran olursa hikayeleri çok mu özgündü, hiç mi akla gelmiyordu ? Geliyordu. Yani öyle dudak uçuklatan bir farklılığı yoktu. Ancak güzel olan şey hem onların hikayelerinde hem de romanın kendisine ait gizemleri tahmin etsem de olayların gün yüzüne çıktığı yerlerde yine de şaşırmamdı. Aynı zamanda roman boyunca merak içimde canlı bir şekilde durdu. Yeri geldi arttı yeri geldi azaldı ancak bir şekilde hep bu duyguyu içimde yaşattım. Bana kalırsa güzel, keyifli bir kitaptı. Gizem duygusunu hissederek bir genç yetişkin okumak isteyenlere tavsiye edebilirim. Not: Kitaptaki favori karakterim Cooper’ın büyükannesi. —spoiler— Her ne kadar Addy ve TJ sahnelerini okurken içimde bir umut kırıntısı olsa da kitabın sonunda birlikte olmamaları da içime su serpti. Bu şekilde daha realist olmuş gibi geldi. Cooper ve Kris ilişkisini içimde bir yerlerde hissediyordum ama adını koyamıyordum yine de onlar adına sevindim. Ancak Cooper’a empati duysam da aldatmak benim için kabul edilebilir değil. Zaten Kris’le birlikteyken etrafta Keely’le dolaşmasına gerek yoktu. Keely’ye bariz bir saygısızlık bu. Simon’a gelecek olursa pek bir şey diyemem ama kitabın ortalarına doğru ‘’Acaba? Olabilir mi?’’ dediğim olmuştu ama sonradan o kadar da değildir diyerek atmıştım o düşünceyi. Kitabın sonunda görünce önceden düşünmüş olsam da şaşırdım. —spoiler—

Birimiz Yalan SöylüyorKaren M. McManus · Yabancı Yayınları · 20173,055 okunma

·

56 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

bucky