Kitap fillerin karıncaları tanımasıyla başlıyor. Filler sultanı çalışkanlıkları karşısında şaşıp kaldığı karıncalara savaş açar ve şehirlerini altüst eder. Başka çaresi olmayan karıncalar fillerin boyundurluğu altında yaşamayı kabul ederler ve adeta fillerin kölesi olurlar. Kitapta ilk ilgimi çeken şey fillerin savaş esnasında karıncaların seslerini duymadıkları için milyonlarca karıncayı vicdanları sızlamadan öldürebilmeleri oldu. Günümüz Putin Amcalarının, Sisi’nin, Çin’in, İsrail’in füzelere vur emri verirken karşılarındaki bebekleri görmemeleri gibi aynı. ‘’Zaten bütün yaratıklar görselerdi, duysalardı savaşı, bütün yaratıklar duyabilseydi savaş çığlıklarını bu dünyada savaş olmazdı. Savaşın iğrençliği bilinmeyen bir şeydir de… Savaşın kötülüğü saklanan bir şeydir de, yaratıklar onun için kabul edebiliyorlar savaşı.’’ Savaş biter, asimilasyon dönemi başlar. Karıncaların başkaldırmamaları, düzenin devam etmesi, fillerin sultanlar gibi yaşaması için şarttır bu. Ama karıncalar bunu hissetmemeli kendilerini özgür hissetmelidirler. Maalesef en somut örneklerini yaşayarak gördüğümüz şeyler bunlar. İlki böl parçala yut taktiği. Karıncaları sarıcalar, kırmızılar diye diye ayırıp herbirini birbirine düşman ederler. Tıpkı bizi Türk, Kürt, sağcı, solcu diye ayırdıkları gibi. Zamanla karıncalar karıncalıklarını unutur fillere değil birbirlerine bilenirler. İkincisi karıncaların dillerini ellerinden alırlar. Artık tek konuşulabilen dil filcedir. ‘Uygarlığı takip edebilmek için’ şarttır bu. Kendim dahil en büyük eleştirim bu şu sıralar. Dinlediğimiz, izlediğimiz şeyler hep yabancı kaynaklı. Bu da sadece kültürümüzü değil, dilimizi de etkiliyor. Elimizden bir şey gelmiyormuş gibi geliyor bazen. Ya da belkide biz elimizden gelebilecek şeyleri küçümsüyoruz? İşte böyle böyle devam eden asimilasyonlar sonrası artık karıcalar fillerden daha çok ‘filci’dir. Öyle ki karıncalar fillerin saltanatı için birbirlerinin canını almaktan çekinmez. Bizi de bu kral’dan çok kral’cı’lar bitirmedi mi zaten? Tabii arada çıkıntılık yapan kırmızı sakallı topal karıncalar da vardır. Bunlar filleri bir gün yenebilecekleri inancını hiçbir zaman kaybetmezler. Fillerin en büyük korkusu da bunlardır zaten. Çünkü onlar da bu düzenin devam edemeyeceğinin farkındadır. Doğru zaman ve doğru hamleleri bekleyen kırmızı sakallı topal karıncalar her zaman var olacaktır.

Filler Sultanı ile Kırmızı Sakallı Topal KarıncaYaşar Kemal · Yapı Kredi Yayınları · 201710,5bin okunma

·

104 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sevde Bayrakdar