Bilmiyorum ne olacak bu halim. Kendimi dipsiz bir kuyuya düşerken buluyorum. İlk düştüğüm anda korkmuştum çünkü bu kuyunun dipsiz olduğunu bilmiyordum. Kendi kendime ne zaman yere çarpacağım ve parçalanacağım diye soruyordum. İşte bu bilinmezlik beni korkutuyordu. Ama artık alıştım sadece düşüyorum. Ne zaman öleceğimi(yani kurtulacağımı) bilmeden tükeniyorum. Yavaş yavaş eriyen bir mum misali.