' Buna karşın, gördüklerimde yaşama ilişkin ipuçları bulduğum zaman kendimi iyi hissettiğim de oluyor. Ama ipin ucunu yakalayamadığımda, geçmişin resimleri bulanıklaşıyor; belirsizlikler, unuttuklarım, içimde boş bir kova gibi sallanıyor. Asma kabağının çekirdekleri gibi...
Meğer ne derin bir kuyuymuşum ben! Kova, kalbimin, beynimin taş duvarlarına çarpıp durdukça gümbürtüsünü duyuyorum; yankı büyüyor, gerçeği ōrtbas ediyor. '