Soyunurken kalbim yerinden fırlıyor sanki. Göbek taşından daha fazla yakıyor beni. Perdenin arkasında sarılmak istiyorum. Isırıyor beni. Körpe ve yumuşak elleriyle okşuyor: ruhuma kadar nüfuz eden bir alev, tere dönüşüyor. Kemerini çözüyor. Beyaz kalçalarını görüyorum. Sabun köpürüyor. Boşuna kuruluyor beni: ayrılığın kanlı meyveleri, gözyaşlarımı kesinlikle kurutamayacak.
Sayfa 55 - Sel Yayıncılık
·
223 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.