bir gün yapayalnız kaldığında,
bensizlik bir taş gibi çökecek yüreğine.
bu derin uykudan uyanacaksın.
işte o zaman,
ne dışarıda fırtına,
ne de buz kesmiş hava.
durdurabilir seni.
selleri umursamayacaksın,
aldırmayacaksın düşen yıldırımlara.
ayakkabılarını bile giymeden,
vuracaksın kendini yollara
aşacaksın vadileri, ovaları, dağları,
ulaşmak için bana.
ve sonunda,
metruk bir eve ulaşacaksın.
bahçesinde bel boyu ısırgan otları,
perdeleri örtük,
kapıları kapalı
·
246 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.