Dünyada öyle bir sistem hüküm sürüyor ki, "farklı ve karşı" olmak adına yaptığınız her şey, gamsız ve obur bir domuz gibi tepemize çökmüş bu sistemi yerinden kıpırdatmıyor.
Sümüksü bir sistem bu: Muhalifler ne kadar debelenirse debelensin neredeyse hiçbir hareketleri, geniş işkembesin de her şeyi öğüten, komikleştiren bu dev mekanizmanın dışına çıkamıyor. "Dışarısı" yok!
Kurduğunuz en muhalif cümlenin ertesi gün bir reklam sloganı olarak kullanıldığını görebilirsiniz bu yüzden. Çün kü, Che'nin portresini t-shirt'lere basacak veya fincanlara Deniz Gezmiş fotoğrafları yapıştırıp "devrimci pazarlama" yöntemleri geliştirecek, hatta Marks'ın cümlelerini beyaz yakalılar için yazılan kişisel eğitim kitaplarına sokacak kadar muhalefetini hazmeden bir sistem bu. Bu yüzden işte, "Savaşa Hayır!" diyenler de bu domuzsu sistemde "Savaşma! Seviş!" yazılı "barışçı nesnelerin" geçen yüzyıldan kalan stoklarını eritecek "hisli tüketiciler" yerine koyulabilirler kolaylıkla. Bu sümükten nasıl kurtulacağız peki? Komikleştirilmeye veya işkembede hazmedilmeye dayanıklı bir muhalefet olabilir mi?