İnsani ilişkilerin ve insanlığın tanımı bu olsa gerek...
Tabii hayatın hoş taraflarını yakalamak ve sürdürmek büyük hüner. Çok büyük hüner. O zarafeti yakalamak hünerdir. İnsan tek başına fasulye fidesi gibi yaşamıyor. Bir topluluğun içersinde yaşıyor. Bütün hikâye, o toplum içersinde seviyeli iyi ilişkileri sürdürmek. Bu iyi ilişki sürdürmenin başında hoş görü, sabır, iyi niyet ve anlayış geliyor. Bunlar yok olursa, insan mutlaka bir yerde tökezler. Yani dost kazanmak çok kolaydır. Dostu kazandın. Önemli olan, dostluğu sürdürmek. Çünkü sürdürürken, karşı tarafın mutlaka bir zaafı doğacaktır. Sen o zaafı şayet akıllıca kamufle edebiliyorsan, yüzüne gözüne bulaştırmadan, onun suratına çarpmadan onu küçültmeden, hazmedebiliyorsan o sana daha çok yaklaşır. Zaman, zaman ne zehir zemberek şeyleri yutarsın. Neden? İlişkiyi sürdürmek için. Koparsam ne olur? Çok kolay. Anında koparırsın. Ama koparmamak için bazen insanların içten fedakarlık etmesini de bilmesi lazım.
~ S. 147-148 ~
Sayfa 148 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları – 1. Baskı ~ Mart 2007, İSTANBULKitabı okudu
·
399 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.