Bütün renklerin çarpımıydı beyaz asildi aynı zamanda bilgili, içinde barındıyordu her rengin halkasını sevmeye inat edercesine kırmızıyı, özgürlüğe koşarcasına maviyi, yaşama sevinciyle yeşili taşıyordu siyahla ağlayıp sarıyla gülüyordu
Ama birtek şeydi onu ayakta tutan umudu halka renkleri farklı olsada hepsi bir kapıdan geçtikten sonra beyaza karışıyordu... Ve beyaz bu umutla bir gün kavuşacağını düşünerek yaşamaya devam ediyordu.
Durmadan kirlenen ve rengini tüm başka renklere karşı korumak zorunda kalan beyazın işi zordur, fakat her şeye rağmen bu çileli rengin, en yakın dostu da siyahtır aslında..
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.